Mijn naam is Gerben Brandts, en ik kijk met een warm gevoel terug op mijn zwemavonturen, die plaatsvonden in het zwembad De Swaneburg, gevestigd in Coevorden. Dit is de plek waar ik mijn eerste slagen maakte in het water en uiteindelijk mijn A- en B-zwemdiploma behaalde.

Het begon allemaal met mijn eerste zwemlessen. Als kleine jongen keek ik met grote ogen naar het glinsterende water. Het leek me spannend en een beetje eng tegelijk. Gelukkig waren de instructeurs in De Swaneburg vriendelijk en geduldig, en al snel leerde ik wennen aan het water. De eerste stapjes in het ondiepe bad waren vooral bedoeld om vertrouwd te raken met drijven, bellen blazen onder water en het maken van eenvoudige bewegingen met mijn armen en benen.

Het behalen van mijn A-diploma voelde als een enorme mijlpaal. Ik herinner me de zwemproef nog goed: een combinatie van borstcrawl, rugslag en het leren redden van jezelf als je onverwachts in het water zou belanden. Ook al voelde het soms zwaar, de trots op mijn ouders' gezicht toen ik mijn A-diploma in ontvangst nam, maakte alles de moeite waard.

Maar daar bleef het niet bij. Met het behalen van mijn A-diploma kreeg ik meer vertrouwen in mijn zwemvaardigheden, en ik besloot door te gaan voor mijn B-diploma. Dit diploma ging een stap verder; ik moest nu laten zien dat ik over langere afstanden kon zwemmen en verschillende technieken volledig beheerste. Ook de onderwateropdrachten, zoals door een gat in een mat zwemmen of een pop opduiken, waren uitdagend, maar ze gaven me een gevoel van avontuur.

De Swaneburg bood een prettige omgeving om dit allemaal te leren. Het zwembad was altijd goed onderhouden en had een gezellige sfeer. De geur van chloor, het geluid van spetterend water, en het enthousiasme van andere kinderen maakten mijn zwemlessen tot een bijzondere ervaring.

Toen ik uiteindelijk mijn B-diploma behaalde, voelde ik me niet alleen zelfverzekerd in het water, maar ook trots op mezelf. Zwemmen is niet alleen een vaardigheid die levens kan redden; het heeft me ook discipline, doorzettingsvermogen en een gevoel van prestatie bijgebracht. 

Na het zwemmen en het leren overwinnen was al snel duidelijk wat mijn sport zou gaan worden namelijk: Voetbal. Een passie die ik adem. Mijn eerste wedstrijd kan ik nog herinneringen als de dag van gister. Bij de f'jes begin je zodra je 7 jaar oud bent. Mijn eerste wedstrijd volgde snel tegen Bergentheim. Een wedstrijd waarbij ik een eigen goal maakte, omdat ik nog niet snapte in welk goal ik moest scoren. Ik werd uitgelachen door de tegenstanders. Dit heeft mij zo getriggerd dat ik vervolgens toen ik er achter kwam in welke goal ik moest scoren er 10 scoorde voor DKB De Krim de club waar voetbal voor mij begon en wonnen we de wedstrijd uiteindelijk met 22-1 met grote cijfers en was een topspits geboren die altijd op de juiste plek stond op het juiste moment een neusje voor de goal. Het plezier druipt er vanaf. Het begin van een droom die elke jonge jongen heeft als voetballer: Profvoetballer worden. Helaas is dat niet uitgekomen aangezien ik in de jaren die volgden veel groeide en meerdere blessures kreeg die mensen ongetwijfeld hebben doen twijfelen. Dit heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik sinds een paar jaar ben gestopt met voetballen en heb ik het geschopt tot de onder 19. Echter kriebelt er nog altijd iets van binnen waardoor ik ooit wellicht met een comeback kom. Toch is het kenmerkend dat ik nog steeds veel met voetbal bezig ben en het van een hobby naar werk is gegaan bij FC Emmen als jeugdscout. Ogen die glinsteren toen ik hoorde dat clubs als FC Emmen en FC Groningen je de kans wouden geven. Zwemmen en Voetbal zijn de sporten die mij gevormd hebben tot de persoon vandaag de dag en daar ben ik zeer dankbaar voor.